Terapia cognitivo-conductual (TCC)
As persoas temos: Pensamentos, Emocións, Sensacións físicas e Comportamentos. Cada unha destas áreas pode afectar ás demáis. Os teus pensamentos sobre un problema poden afectar a cómo te sentes física e mesmo emocionalmente. Tamén pode alterar o que fagas ó respecto.
A Terapia Cognitivo-Conductual pode axudar a entender cómo pensa un acerca de sí mesmo, de outras persoas e do mundo que nos rodea, e cómo o que un fai afecta aos seus pensamentos e sentimentos.
A TCC pode axudarche a cambiar cómo pensas ("cognitivo") e tamén o xeito de cómo actúas ("conductual") e estes cambios pódenche axudar a “sentirte” mellor. A terapia cognitivo-conductual axuda a tomar conciencia do pensamento inexacto ou negativo, de xeito que poidas ver as situacións difíciles con máis claridade e responder a elas dun xeito máis eficaz.
A terapia cognitivo-conductual pode ser unha ferramenta moi boa no tratamento de trastornos mentais ou enfermidades, como a ansiedade ou a depresión. Pero non fai falla sufrir algún trastorno mental ou enfermidade para disfrutar dos beneficios da terapia cognitivo-conductual. A TCC pode ser unha ferramenta eficaz para axudar a calqueira persoa a que aprenda a manexar mellor as situacións estresantes da vida.
Terapia Gestalt:
Segundo este modelo, as dificultades que pode presentar unha persona nun momento determinado xurden como consecuencia do campo que se crea no proceso de interacción individuo-entorno. A palabra alemana “Gestalt” - que poderíamos traducir por “Forma”- fai referencia ao feito de que o observador poda dar “forma” á experiencia.
O organismo, por natureza, tende a manter o seu equilibrio e a saúde, de xeito que, cando lle xurde unha necesidade, trata de satisfacela para restablecer o equilibrio. A necesidade é unha carencia, unha falta de algo indispensable, ben a nivel fisiolóxico ou psicolóxico. Cando xurden varias necesidades simultáneamente, o organismo sano marca unhas prioridades, atendendo primeiro á necesidade dominante.
Para que unha persoa poida satisfacer unha necesidade, en primeiro lugar, ten que ser capaz de sentila, de darse conta da súa presencia, e tamén deberá manexarse a sí mesmo e ao seu entorno, é dicir, deberá interactuar co medio para conseguir satisfacela. Cando unha necesidade se satisfai, o asunto péchase, e permite estar listo para atender unha nova necesidade. Éste é o proceso de “autorregulación organísmica”. Unha necesidade insatisfeita da lugar a unha Gestalt aberta ou inconclusa que xenera malestar.
A Terapia Gestalt afronta os trastornos e o malestar psicolóxico, mais non está enfocada exclusivamente a tratar persoas doentes e encuadralas nun diagnóstico clínico, senón tamén para desenvolver o potencial humano.
¿Qué se fai na terapia psicolóxica?
A persoa que ven a terapia fai un proceso acompañada pola psicóloga que lle axuda a darse conta do que fai e de cómo o fai. Trabállase desde as necesidades, medos ou dificultades que a persoa ten no momento actual da súa vida, sen descartar nin prescindir da repercusión das experiencias do pasado.
O traballo terapéutico de cada sesión céntrase en averiguar, xunto co paciente, qué é o que lle pasa no presente. Qué é o que lle levou a ter unha patoloxía determinada (depresión, ansiedade, fobias, adiccións, etc.) e experimentar un grao de sufrimento tan alto como para interferir na súa vida cotiá. Todo isto sen esquecer que o seu presente poda estar conectado con experiencias do pasado ou mesmo anticipando medos futuros.
O obxectivo principal da terapia psicolóxica é que o paciente amplíe o campo de consciencia co seu entorno a partires dunha toma de consciencia no “aquí e agora” coa que se poida chegar a novas e máis satisfactorias posibilidades. Todo elo dirixido a conferir ao individuo o auto-apoio necesario para recuperar o equilibrio perdido que orixinou o seu trastorno clínico actual.
Para quén está indicada a Terapia Psicolóxica:
Está indicada para toda persoa que teña dificultades para manexar os acontecementos actuais da súa vida.
Os motivos polos que as persoas soen pedir axuda son:
- Estados de estrés e ansiedade que dificultan levar unha vida normal.
- Estados depresivos, baixo estado de ánimo.
- Ter sufrido una pérdida (a morte dun ser querido, unha separación, ter perdido o traballo ou cualquera outro suceso traumático....)
- Baixa autoestima
- Fobias, medos
- Problemas de parella
- Problemas no traballo
- Problemas cos pais ou cos fillos
- Problemas coa comida